วัดเสาหิน ตั้งอยู่ที่ ม.3ต.หนองหอย สร้างร่วมสมัยเวียงกุมกาม ระหว่าง พ.ศ. ๑๘๒๗ - ๒๑๐๑

วิหารวัดเสาหิน ไม่ปรากฏหลักฐานผู้สร้างพระวิหารหลังนี้เป็นอาคารขนาดย่อม มีข้อพิเศษที่นอกจากหันหน้าไปทางทิศที่ยังหาความหมายไม่ได้ขณะนี้แล้ว ยกพื้นส่วนฐานสูงเป็นการป้องน้ำท่วมถึง ตัวบันไดเป็นรูปนกหัสดีลิงค์ มีหงอนคล้ายนาค ซึ่งเป็นสัตว์ในชาดกพระพุทธศาสนา ใช้เป็นพาหนะขึ้นสู่สรวงสวรรค์ หรือแดนพุทธภูมิ ซึ่งมีข้อสังเกตว่า ช่างในช่วงนั้นมีอิสระทางความคิด แตกต่างออกไปจากที่นิยมทำเป็นรูปนาคและตัวหางเป็นส่วนใหญ่ ความเชื่อโบราณเล่าสืบกันมาว่ามีเสาหินอยู่ใต้ฐานชุกชี้นี้เสาหินนี้คติความเชื่อเดียวกับเสาอินทขีลเป็นเสาหินที่พระอินทร์ประทานลงมาเพื่อให้เกิดความสุขสงบลงในบ้านเมือง และผนังเขียนภาพจิตรกรรมเรื่องพระเวสสันดรชาดก ๑๓ กัณฑ์ ลักษณะฝีมือช่างภาคกลางประมาณ รัชกาลที่ ๓ –๔ วิหารหลังนี้สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ และพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์วลัยลักษณ์ฯ ได้เสด็จมาทอดพระเนตรภาพจิตรกรรมนี้และได้ทรงให้อนุรักษ์ภาพนี้ไว้เพื่อเป็นแหล่งข้อมูลของผู้สนใจได้ศึกษาต่อไป  

วิหารเสาหิน จำลองสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นที่สักการบูชาตามความเชื่อว่าเสาหินเดิมอยู่ใต้ฐานพระประธานในพระวิหาร เมื่อได้มีเสาหินปรากฏในบริเวณวัดนี้ เมืองที่ล่มสลายไปจะกับฟื้นขึ้นมามีความเจริญรุ่งเรืองอีกครั้ง วิหารเสาหินจำลองนี้เป็นอาคารชั้นเดียว รูปลักษณะทรงจตุรมุขหลังคา ๓ ชั้น มีช่อฟ้าป้านลม ยกพื้นสูง 1เมตรมีทางขึ้น 2ทางประดิษฐานเสาหินที่ทำด้วยหินทรายขาวขนาดกว้าง 12นิ้วสูง 1.99เมตรรูปทรง 8เหลี่ยมที่ยอดเป็นรูปดอกบัวตูม และมีพระพุทธรูปหินทรายขาวขนาดเล็กอีกจำนวน 8องค์ ประดิษฐานรอบเสาหินนี้ และมีเสาหินบริวารอีก 4ต้น มีรูปทรง 8เหลี่ยมขนาดเล็ก สูง ๙๙ เซนติเมตร ทำด้วยหินทรายขาว ประดิษฐานรอบเสาหินประธาน มีกำแพงแก้วรอบและมีรูปปูนปั้นนักษัติย์ ๑๒ ราศี ที่กำแพงแก้วด้านนอก